Het is weer carnavalstijd. Overal om je heen worden de stellages weer opgebouwd, zodat de mensen eerste rang langs de weg kunnen zitten. Er gaan heel wat pallets doorheen. Het gewonnen Tumba lied gaat over Sapatu, dat zijn schoenen (woordje van de papiaments les!), en die zie je dan ook overal, geschilderd of vastgespijkerd. De schoenenwinkels zullen wel goede zaken doen.
We staan dit jaar bij het einde van de tocht, want we hebben helaas geen kaartje voor een huis met zwembad aan de route net als vorig jaar. Volgend jaar toch maar weer eens op zoek, want dat was ook relaxed. Maar we hadden nu ook een prima stoepje, en kunnen alles goed zien. Een gezellige dikke Antilliaan deelt biertjes uit aan Nils en stuurt iedereen weg die voor ons gaat staan, wat wil je nog meer. Nena Sanches doet ook mee aan de tocht, en die gaan we natuurlijk een handje geven. Carnaval blijft leuk en een lekker sfeertje. Helaas zien we niet alles, want het is al snel 18.00 uur, maar het was weer leuk.
Robbert heeft even behoefte aan de zon, dus die komt ons weer opzoeken. Een weekje zonder Hellen, want die blijft bij de kinders. We zijn af en toe net een kuuroord (Cura..Care), maar we zijn er dan ook heel goed in! Na 1 dag is iedereen hier relaxed. Lekker strandje, bootje varen op Spaanse Water, Happy Hour, gewoon voor je uit staren, radio's, dat doet een mens goed! Hij gaat zeer relaxed en bruin weer terug naar het koude Nederland, hij kan er weer even tegen aan, het was gezellig. Over een half jaar maken we zijn bedje wel weer op!
Foefie went aardig, en Spyke ook. Het zijn inmiddels dikke vrienden en knuffelen wat af, net vader en dochter. Samen in een mandje, samen op de bank en samen in de tuin. Gelukkig maar. Spyke is wel in een keer groot geworden, hij wil niet meer kroelen bij Martine, en is een wijze kater. Leuk om te zien dat zijn staart soms een eigen leven leidt om met Foefie te gaan spelen.
We willen nu echt wel een werkster. We kunnen het allemaal wel zelf, maar met die warmte, doen we liever andere dingen. Mark van de radio heeft een goede, maar geen tijd, haar vriendin wel. Yvonne uit Jamaica wordt onze nieuwe werkster. Helaas niet voor heel lang, want na 3 weken krijgt ze van de immigratiedienst een enkele reis naar Jamaica. Ze komt dus gewoon niet meer opdagen bij ons, zonder te bellen, jammer hoor...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten